นักบุญฟรังซิส เซเวียร มีชีวิตอยู่ในช่วงปีค.ศ.1506 - ค.ศ.1552 ท่านเป็นธรรมทูตผู้ยิ่งใหญ่ของคณะเยซูอิตและองค์อุปถัมภ์มิสซังสากล ท่านเป็นผู้ประกาศข่าวดีมายังเอเชียด้วยใจร้อนรนและหนึ่งในเรื่องราวน่าเหลือเชื่อของธรรมทูตผู้นี้คือเรื่อง "นักบุญฟรังซิส เซเวียร กับ ปู"
ตามตำนานเล่าขานกันมาว่า ในขณะที่ท่านนักบุญฟรังซิส เซเวียร กำลังโดยสารเรือจากเกาะอินโดนีเซีย
เพื่อไปยังแหลมมลายู ในช่วงศตวรรษที่ 16 ในปีค.ศ.1546 แต่ในขณะที่เรือแล่นมาถึงช่องแคบมะละกา
เรือที่ท่านโดยสารมาก็ประสพกับพายุร้าย
ดังนั้นท่านจึงจุ่มไม้กางเขนของท่านลงในทะเล
พร้อมอธิษฐานต่อพระบิดาเจ้าให้พายุร้ายสงบลง พายสงบลงในทันทีแต่ไม้กางเขนนั้นก็หลุดมือท่านและจมหายไปในทะเล
ท่านภาวนาวิงวอนต่อพระเจ้าเพื่อที่จะได้มันกลับมา
ต่อมาเมื่อท่านมาถึงชายฝั่งของแหลมมลายูได้อย่างปลอดภัยแล้ว
ท่านก็ได้แลเห็นปูตัวหนึ่งกำลังเดินอยู่บนชายหาดและที่ก้ามของมันนั้นก็ปรากฏกางเขนของท่าน
ปูเดินมาถึงท่าน ซึ่งท่านก็ได้คุกเข่าลงและก้มไปหามัน
มันหยุดต่อหน้าท่านและและวางกางเขนไว้ ก่อนทุ่งหน้ากลับทะเลเช่นเดิม ท่านคุกเข่าลงและเอาไม้กางเขนคืนด้วยก่อนอวยพรให้มันละฉับพลันกางเขนก็ปรากฏขึ้นบนกระดองของปูตัวนั้น
ก่อนภาวนาขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับกางเขนได้คืนมานี้
ในปัจจุบันปูที่มีกางเขนที่กระดองมันนี้ยังสามรถพบได้อยู่
จนถึงทุกวันนี้
ข้อมูลอ้างอิง