บุญราศีโอลกา
แห่ง อลาสกา
Bl. Olga of
Alaska
ฉลองในวันที่ : 8 พฤศจิกายน
ท่ามกลางกลุ่มยูเพ็ค
หนึ่งในกลุ่มของชนเผ่าเอสกีโม ในวันที่ 3 กุมภาพันธ์
ค.ศ.1916 ในหมู่บ้านนาม “เควตลุก” ริมฝั่งแม่น้ำคัสโกเกว็น อลาสกา “โอลกา” ได้ถือกำเนิดขึ้นมาและเจริญชีวิตขึ้นท่ามกลางความยากจนมากๆ
จนเป็นสาวท่านก็สมรสกับบุรุษไปรษณีย์ประจำหมู่บ้านและเจ้าของร้านของชำซึ่งภายหลังเขาก็ได้บวชเป็นพระสงฆ์
ชื่อคุณพ่อนิโคลัย ไมเกิ้ล
ท่านและเขามีลูกด้วยกัน
13 คน แต่มีเพียง 8 คนที่รอด ลูกๆทุกคนจำได้ดีว่าท่านไม่เคยขึ้นเสียงสักครั้งแม้ตัวท่านนั้นแม้จะบอบบางและดูเจียมตัว
ท่านก็พร้อมเสมอที่จะช่วยเหลือทุกคน
“เธอไม่พูดมาก
เธอแค่จะไปข้างหน้าและทำในสิ่งที่จำเป็นในการช่วยทุกคนด้วยอะไรก็ได้ เธอยังทำบูทขนสัตว์แบบดั้งเดิมกับเสื้อปาร์เกอะเช่นเงินบริจาคให้ชุมชนอื่นๆซึ่งกำลำพยายามที่จะหาเงิน”
นอกจากท่านจะตัดเย็บชุดคุณพ่อของสามีท่านในช่วงต้นปีแล้ว
ดังที่กล่าวไว้ท่านยังได้ทำบูทสวยงามและถุงมือสำหรับเด็กๆ
ตลอดเวลาท่านมักใช้ไปกับการถักถุงเท้าหรือเสื้อปาร์เกอะสำหรับคนอื่นๆ
ท่านทำให้ทุกคนๆจริงๆชนิดไม่ใช้เพื่อนหรือเพื่อนบ้านของท่านก็ตาม ไม่ต้องขอท่านก็จะให้ไม่ว่าจะอยู่ห่างแค่ไหน
นอกจากนั้นท่านยังทำถุงมือและถุงเท้าจากขนสัตว์ให้บรรดาพระสงฆ์อีกด้วย
ท่านแสดงออกถึงความเมตตาต่อผู้ด้อยกว่า
ท่านอนุญาตให้เด็กที่ถูกทอดทิ้ง “ขโมย” อาหารไปจากโต๊ะของท่าน
บ่อยครั้งท่านมักนำเสื้อผ้าของลูกๆที่ไม่ได้ใช้แล้วไปให้ครอบครัวที่ยากจนกว่า
และยังสอนลูกๆของท่านว่าห้ามพูดอะไรทั้งนั้นหากเห็นเสื้อผ้าที่เคยเป็นของพวกเขาถูกใส่โดยคนอื่น
น้อยสุดร้อยละสิบของเด็กชายที่นี่ได้เข้าเรียนในสามเณราลัยนักบุญเฮอร์แมนในช่วงชีวิตของท่าน
ความมากมายเช่นนี้ทำให้มีกล่าวไว้ว่า “ไม่มีสถานที่อื่นใดในอลาสกาที่แสดงให้เห็นการอุทิศตนรับใช้พระเจ้าในช่วงชีวิตของคนคนหนึ่ง”
พระสงฆ์ท่านหนึ่งกล่าวถึงท่านว่า
“รู้จักเพลงสรรเสริญในวันฉลองจำนวนมาก
รวมทั้งวันอาทิตย์ใบลาน สัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ และปัสกาในภาษายูเพ็คด้วยหัวใจ” ท่านคอยช่วยงานวัดเสมอ และเมื่อใดก็ตามที่พระสงฆ์แวะเวียนมาเยี่ยมท่าน
ท่านก็จะรับกุลีกุจอสวมผ้าคลุมศีรษะของท่าน และเข้าไปหาพร้อมวางมือขวาทับมือซ้าย
ก่อนซ้องมือขึ้น เพื่อขอให้พระสงฆ์อวยพร
ต่อมาเมื่อลูกสาวท่านเข้ามาทำงานบ้านแทนท่านแล้ว
ท่านก็มีเวลาว่างขึ้นท่านจึงติดตามสามีที่เป็นพระสงฆ์ของท่านไปตามที่ต่างๆ
ท่านมีความสุขที่ได้ไปเยือนเขตวัดต่างๆ และก็มีความสุขเช่นกันที่ได้กลับมาบ้าน
ตลอดชีวิตของท่าน
ท่านยังทำหน้าที่เป็นพยาบาลผดุงครรภ์ ท่านคอยเอาใจใส่และให้กำลังใจผู้ถูกดูถูก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ถูกล่วงละเมิดทางเพศ จนตัวท่านเองได้รับบาดเจ็บและถูกทำร้าย
ท่านมีพระพรในการหยั่งรู้ว่าสตรีคนไหนกำลังตั้งท้อง
ก่อนสตรีคนนั้นจะรู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอกำลังจะมีลูก
ไม่เพียงเท่านั้นท่านยังมีพระพรในการหยั่งรู้ว่าสตรีคนนั้นมีภาวะแทรกซ้อนด้วยหรือไม่
ชนิดที่ว่าก่อนจะมีอาการด้วยซ้ำ จนสามารถส่งผู้หญิงบางคนเข้าไปที่โรงพยาบาลในเมืองเพื่อทำคลอดได้อย่างปลอดภัย
และเป็นไปตามธรรมดาของโลกในวัยสูงวัยที่มีหลานๆเป็นโหล
ท่านก็เริ่มล้มป่วยแต่ท่านก็ปฏิเสธแต่กระนั้นท่านก็ยังคงปฏิเสธความกังวลจากครอบครัวของท่านต่อสุขภาพของท่านเสมอ
แต่อย่างไรสุขภาพท่านก็ไม่ดีขึ้น ลูกสาวของท่านเริ่มสังเกตเห็นว่าท่านมีน้ำหนักลดลงกว่าแต่ก่อน
จนที่สุดหลังจากเกลี้ยกล่อมอยู่นานท่านจึงยอมไปโรงพยาบาลที่เบเต็ลที่ตั้งอยู่ไม่ห่างจากหมู่บ้านท่านเท่าไรนัก
ก่อนถูกสงต่อไปที่แอนโกเรจ และถูกพบว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ซึ่งสายเกินไปแล้วที่จะรักษา
ท่านทราบข่าวโดยไร้ซึ่งความขมขื่นหรือสะเทือนใจไม่
และเดินทางกลับบ้านไปเตรียมตัว
ลูกสาวสองคนท่านจึงหวังอัศจรรย์ทั้งสองจึงเดินทางไปยังโคเดียค
เพื่อวอนขออัศจรรย์ทั้งที่มังส์ลากูนและที่พระธาตุนักบุญเฮอร์แมน
ธรรมทูตแห่งอลาสกา และเมื่อทั้งสองกลับบ้านก็พบท่านไม่อยู่บนเตียง แต่กำลังลากถังน้ำอยู่ด้านนอก
เพื่อมาซักผ้าหรือไม่ก็ขัดพื้นครัวอย่างไม่ต้องสงสัย
และดูเหมือนนักบุญเฮอร์แมนจะตอบรับคำภาวนานี้
เพราะเกือบปีท่านก็กลับมาเป็นปกติ แต่เมื่อถึงเวลาประชุมในเดือนสิงหาคม
ท่านก็อ่อนแรงเกินกว่าที่จะเดินหรือยืนอยู่ในวัดโดยที่ไม่ใครช่วยเหลือไม่ได้
พระอัครสังฆราชเกรโกรีได้มอบรางวัลฆราวาสดีเด่น กางเขนนักบุญเฮอร์แมน ริบบิ้นสีแดง
สีขาวและสีน้ำเงินประดับเสื้อและกางเขนลงยา รูปไอคอนนักบุญองค์แรกของอลาสกาแขวนคอให้ท่านในตอนท้ายของวันฉลอง
หลังจากนั้นสุขภาพท่านก็ทรุดลงเรื่อยๆ
ในเดือนถัดมา ท่านเริ่มเตรียมตัวที่จะจากไป
ท่านสอนครอบครัวของท่านถึงวิธีต่างที่ท่านทำเสมอเพื่อพวกเขา
และวิธีแจกจ่ายทรัพย์สินอันน้อยนิดของท่านในระหว่างพวกเขาเองและเพื่อนบ้านของท่าน
ท่านยังนำชุดแต่งงานของท่านออกมาทำความสะอาดและขอให้ฝังท่านในชุดนี้ ท่านบอกให้ลูกๆของท่านอย่าเสียใจเพื่อท่านเลย
จนที่สุดในวันที่
8 พฤศจิกายน ค.ศ.1979 ในวัย 63 ปี
พระสงฆ์ประจำหมู่บ้านก็ได้เชิญศีลมหาสนิทมาส่งให้ท่าน ทันทีที่พระสงฆ์มาถึงท่านก็ลุกขึ้นนั่งไขว้แขนทั้งสองของท่านไว้ที่หน้าอกและรับศีลศักดิ์สิทธิ์
ก่อนทำสำคัญมหากางเขนและพับแขนเช่นเดิม หลังจากนั้นท่านจึงล้มตัวนอนพร้อมคืนวิญญาณสู่พระเป็นเจ้าอย่างสงบ
ข่าวการจากไปของท่านแพร่ไปทั่วภาคตะตกของอลาสกาอย่างรวดเร็ว
อัศจรรย์ลมอุ่นจากทางใต้
มีผู้คนมากมายต่างต้องการมาร่วมพิธีปลงศพของท่าน แต่ในเวลานั้นมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยเพราะเป็นช่วงที่อากาศหนาวที่สุดในรอบปี
แต่อัศจรรย์ภายในคืนนั้นก็บังเกิดมีลมพัดพาความอบอุ่นจากทางใต้พัดแรงอย่างต่อเนื่องจนละลายน้ำแข็งในแม่น้ำ
ทำให้ชาวบ้านใกล้เคียงสามารถนำเรือมายังเควตลุกได้อย่างสบาย
ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เป็นไปไม่ได้เลยในยามปกติ
อัศจรรย์นก ดังนั้นในวันรุ่งขึ้นจึงมีผู้คนมากมายทั้งจากที่ไกลๆและใกล้มาจนเต็มวัดหลังใหม่เพื่อร่วมพิธีปลงศพของท่าน
จนเมื่อมีการเคลื่อนศพออกไปภาพอันไม่น่าเชื่อสายตาก็เกิดขึ้น เมื่ออยู่ๆก็มีฝูงนกบินวนไปมาอยู่น่านฟ้าไปตามขบวนศพจนขบวนไปถึงสุสาน
ทั้งๆที่ในเวลานี้บรรดานกเหล่านี้จะต้องพากันอพยพไปทางใต้
และเนื่องจากอัศจรรย์ลมอุ่นจากทางใต้
ก็ทำให้ดินนั้นอ่อนและขุดง่าย ทำให้พิธีปลงศพของท่านนั้นดำเนินไปอย่างราบรื่น และทันทีภายในเย็นนั้นทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติเช่นเดิมดั่งที่เคยเป็นมาตลอดหลังจากทุกคนกลับไปหมดแล้ว
คุณพ่อท่านหนึ่งกล่าวถึงเหตุการณ์นี้ว่า “จักรวาลยังให้ความร่วมมือและร่วมกันในการเทิดทูนคนแท้จริงถวายแด่พระเป็นเจ้า”
หลังจากนั้นท่านก็กลายเป็นที่เคารพจากคนในภูมิภาคของท่าน
มีเรื่องเล่ากันว่าท่านเคยปรากฏในความฝันของผู้ที่ศรัทธาท่านบบางคนพร้อมแม่พระ ในปัจจุบันยังไม่มีการสถาปนาท่านขึ้นเป็นนักบุญในพระศาสนจักรออร์โธดอกซ์
แต่ก็คงไม่นาน แต่กระนั้นก็สามารถมีความศรัทธาเป็นพิเศษต่อท่านเป็นการส่วนตัวได้
“เมื่อท่านมีทุกสิ่งบริบูรณ์ คือความเชื่อ การพูด
ความรู้ ความกระตือรือร้นและความรักที่ท่านมีต่อเรา
ท่านก็ควรจะดีพร้อมในการกุศลนี้ด้วย”(2โครินธ์ 8:7)
ท่านเป็นแบบอย่างที่ว่ากิจการเมตตาไม่ได้จำกัดเพียงแค่ว่าต้องรวย หรือต้องเข้าคณะนู่นคณะนี้
ท่านเป็นแบบฉบับฆราวาสทั้งในแบบฉบับออร์โธดอกซ์ แบบคาทอลิก แบบโปรแตสแตนท์
ท่านเป็นไปตามพระวาจานี้อย่างเป๊ะๆ ไม่ได้น้อยไปกว่านี้เลย
ทุกคนมีสิ่งที่ท่านเปาโลบอกไว้แต่แตกต่างกันไป
ดังนั้นลองค้นหาดูว่าเรามีอะไรที่เจ๋งกว่าคนอื่น
แล้วเอาสิ่งนั้นแหละมาประกอบกับความเชื่อแล้วมาทำงานพระตามความถนัดของเรา
อย่างท่านทำงานฝีมือเก่งก็ทำให้ทุกคนฟรีๆอย่างนี้เป็นต้น ทุกคนมีของขวัญในตัว
เราต้องนำของขวัญนั้นมาให้ทุกคน จะเก็บมันไว้ทำ
งัดมันออกมาเพื่อให้ทุกคนสรรเสริญพระเจ้าว่า อัลเลลูยา อัลเลลูยา กัน
“บุญราศีโอลกา แห่ง อลาสกา ช่วยวิงวอนเทอญ”
ข้อมูลอ้างอิง
